هر کس به تناسب ارزش وجودیاش در دنیا تاریخ قبر میزدند
قبرستانیبود که برای هر کس به تناسب ارزش وجودیاش در دنیا تاریخ قبر میزدند. 2 سال، 4 سال، 7 سال و... کسی این را دید و پرسید مگر در این جا همه بچه میمیرند؟ گفتند: خیر همه بزرگ سال هستند ولی در این شهر رسم است که پس از مرگ محاسبه میکنند فرد چند دقیقه و چند سال از عمرش مفید بوده است و به درد خورده است. ولذا افرادی 100 سال عمر میکنند و 2 سال آن مفید بوده، چونیا خوابیده و وقتی هم بیدار بوده، دنبال لهو و لعب و عیاشی و اعمال حیوانیبوده است. (1)
پی نوشت:
1. (شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه-ترجمه غفاری، 1/ 307 )