ارزش دو رکعت نماز، ممکن است از همهی این عالم مادی بالاتر و برتر باشد. آیا چیزی که بتواند انسان را از جهنم نجات دهد و به بهشت ببرد، با چیزی قابل مقایسه است؟! ارزشمندی عبادات- به طور کلی- و نماز- به طور ویژه-وابسته به اخلاص است و ریا به اعمال عبادی ما آسیب جدی میزند. در دو مورداز آیات قرآن، سخن از ریا در نماز به کار برده شده است: یکی به عنوان وصف منافقین و دیگر وصف کسانی که از نمازشان بهرهای نمیبرند، بلکه مستوجب عذاب هم میشوند. منافقینِ - قدیم و جدید- نمیگفتند ما دین را قبول نداریم، چرا که اگر میگفتند، کافر بودند، نه منافق. منافق کسی است که تظاهر به قبول دین میکند، اما در دلش دین را باور ندارد و تنها برای این که مردم وی را دیندار و مسلمان حساب کنند، در مراکز دینی حاضر میشود و هرگز علاقهای به نماز، در درونش نیست. از این رو نماز را با بی نشاطی بهجای میآورد. بنابراین قرآن در این دو مورد هشدار میدهد که مواظب باشیدپای ریا به نمازتان باز نشود.(1)